11.19.2010

Koku...

Ben ufacık tefecik içi dolu turşucuk bir çocukken babam iş için sık sık Almanya'ya giderdi. Türkiye yeni yeni liberal ekonomiye girmiş, öyle şimdiki gibi herşeyler bulunmuyor, Badedas marka bir duş jeli getirirdi, ve ben onunla yıkanırdım. Sonra Almanya'ya gitmez oldu, Türkiye'de de sanırım hala Badedas yok, ben pek bir içlenirdim Badedas yok diye. Aslında sonra derece maskülen bir şişesi ve kokusu vardır (feminist olacak çocuk, küçüklüğünden belli heralde), ama ben bayılırdım.

Dün de dediğim gibi bugun hocayla toplantım vardı, kafamdaki sorulara yüzbin tane daha ekleyip geri döndüm. Neyse toplantı komşu kasabaydı, oradaki alengirli dükkanlardan birinde Badedas'ı görmez miyim? Hemen kaptım iki tane, biri bana, biri babama... Eve geldiğimde bir sürü anı canlanmıştı gözümün önünde, şampuanı biten kızın şarkısı, Lego, Muam (tofita'nın ecnebi versiyonuydu sanıyorum)...

Bir koku  nasıl da eskilere alıp götürüyor insanı...

4 comments:

Anne ve Bebisi said...

Koku hafizasi hic bir seye benzemiyor Aysecim. Gecenlerde is yerinde bir kurabiye kokusu duydum, anaokulundan bu yana hic bir yerde duymadigim bir kokuydu. Bir anda 3-4 yasima, anaokuluma isinlandim :) Bize yemek servisi yapan teyze ve kiyafetleri bile gozumun onune geldi :)

Sevindim senin adina ;)

Anonymous said...

hemde nasıl götürür...

pelince said...

Bende kokuyu takip ede ede bulurum yolumu;)

kar çok yağmış ama sizin bölgeye mi tam dinleyemedim... hava durumları nasıl?bahçe fotosu isterim ben..

mesajın içinde teşekkür ediyorum.

öpüyorum.

Deli Anne said...

Beni koku ve müzik alıp götürür bir tek.. ne fotoğraflar ve videolar bu denli etkilemez.. Anne ve bebişinin dediği gibi koku hafızası çok kuvvetliymiş.